13 Haziran 2011 Pazartesi

Hiçliğin Türküsü (Chant du néant)

Koca bir çölde
Sonsuz bir kum denizinde
Arıyorum.
Yitik yolu arıyorum
Bulamadığım yolu. 
Bir orada, bir burada 
Bütün yönlerde ruhum
Bulamıyor aradığını. 
Bu korkunç boşlukta
Bu sonsuz boşlukta,
Her yanım kum... 
Alabildiğine parlak, boğucu 
Kumlar uzanıyor çevrenin sonuna değin
Sonra bir ses duyuyorum
Tatlı, gür ve kahredici
Diyor ki bana: 
"Yitik bir ruh sanıyorsun kendini sen!
Bir ruh sanıyorsun kendini
Yanılıyorsun. Bir ruh değilsin gerçekte
Yitmiş de değilsin
Bir hiçsin yalnızca
Yoksun sen."



Porphyre Eglantine

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder